Door invoering van de 40-urige werkweek is verwarring ontstaan over de arbeidstijd bij de invulling van vacatures. De oorzaak ligt in het feit dat de werktijdfactor voorheen op basis van de lesgebonden tijd werd berekend. Als er 2 dagen les van 5.5 uur per week werden gegeven, dan werd hiervoor werktijdfactor 0.4636 gehanteerd. De berekening was dan als volgt: 11 uur per week maal het aantal weken dat les werd gegeven (meestal 39.2) gedeeld door 930 uur.
 
Volgens het inzetbaarheidsschema (artikel 2.11 lid 1 CAO PO 2016-2017) geldt echter – nu alleen nog bij het basismodel – dat het personeelslid 5 dagdelen verdeeld over 3 dagen inzetbaar is.
 
Met de omschakeling naar de 40-urige werkweek komt werktijdfactor 0.4636 overeen met 18 uur en 33 minuten per week.
 
Bij de invulling van een vacature wordt gesteld dat er 2 dagen les wordt gegeven. In de CAO PO 2016-2017 wordt voor 1 werkdag een minimum van 8 uur gesteld, gelijk aan werktijdfactor 0.2. Het misverstand is ontstaan dat vervolgens gerekend moet worden met 0.2, 0.4, et cetera. In genoemde cao is bepaald dat het aantal uren afgerond moet worden op hele uren. De 2 dagen in de vacature worden door de werkgever dan vertaald met een aanstelling c.q. benoeming van werktijdfactor 0.4. Deze werktijdfactor komt overeen met 16 uur; 2.5 uur minder dan de eerdere werktijdfactor. Het personeelslid kan binnen deze uren niet dezelfde werkzaamheden verrichten, omdat bij 11 uur lesgeven de opslag van 40 procent er bij opgeteld moet worden, en rekening gehouden moet worden met professionalisering en duurzame inzetbaarheid, en er voor overige schooltaken zo goed als niets overblijft. De invulling van de vacature zou, om dit personeelslid 2 volledige dagen te kunnen laten lesgeven, moeten plaatsvinden met werktijdfactor 0.45 (= 18 uur) of 0.475 (= 19 uur).
 

Voorbeeldberekening (basismodel, 930 uur):